نگه‌داری بتن پس از اجرا از جمله مسائلی است که در صورت عدم رعایت آن بخشی از زحمات عوامل دست اندرکار طراحی، ساخت و اجرای بتن بی‌نتیجه می‌شود و اهداف اصلی در عمل‌آوری بتن با کیفیت مطلوب را که رسیدن به مقاومت و دوام طولانی مدت است از بین می‌برد. نگه‌داری بتن با جلوگیری از تبخیر سریع و زود هنگام آب و جلوگیری از خشک شدن سطوح آن انجام می‌شود. مواد کیورینگ بتن پوشش‌های نازک سطح بتن جهت جلوگیری از تبخیر آب و حفظ رطوبت برای واکنش‌های هیدراسیون سیمان می‌باشند. کیورینگ‌‌های بتن بر اساس مواد پایه‌ی تولید آن‌ها در دو نوع تولید می‌گردد.
- مواد کیورینگ با دوام طولانی و یا دائمی که بر پایه رزین‌های طبیعی یا صنعتی و هیدروکربورها می‌باشد (G.S.912).
- مواد کیورینگ بر پایه پلیمر های ترمو پلاستیک آب پایه که پایداری نوع اول را ندارند وبا اثر کوتاه مدت پس از چند روز در اثر عوامل فیزیکی یا شستشو از بین می‌روند (G.S.913p).
- مواد کیورینگ بر پایه سیلیکات‌های محلول در آب که توانایی حفظ آب در حد دو نمونه ی ا و 2 را ندارند ولی برای کنترل انقباض مرحله‌ی خمیری مؤثرند . تأثیر این نوع در حفظ آب حدود 30 درصد می‌باشد (G.S 913s)
مواد کیورینگ G.S.912 این شرکت که دارای اثر طولانی مدت یا دائمی است جهت جلوگیری از فرار رطوبت بر روی سطح بتن‌هایی توصیه می‌گردد که سطح نهایی باشد و لایه‌ی دیگری از بتن یا ملات روی آن قرار نمی‌گیرد. این نوع بر پایه رزین های نامحلول در آب پوشش مناسب‌تری در جلوگیری از فرار رطوبت بتن می‌باشد و جهت بتن‌های اکسپوز (نما) و بتن سازه‌هایی که عمل‌آوری و رسیدگی بعد از اجرا مشکل و دور از دسترس است توصیه می‌گردد.
خواص و اثرات کیورینگ G.S.912
- جلوگیری از خشک شدن و تبخیر آب بتن اجرا شده.
- عدم نیاز به پوشش‌های پلاستیکی و یا آب پاشی و مرطوب نگه‌‌داشتن سطح بتن.
- حفظ رطوبت و حرارت لازم در هیدراسیون کامل.
- جلوگیری از پوسته شدن سطح بتن.
- صرفه جویی در وقت و انرژی نیروی انسانی.
- جلوگیری از انقباض خشک و ایجاد ترک‌های سطحی.