مواد هوازای بتن G.S.301 یک ماده افزودنی برای تولید حباب‌های ریز هوا در مخلوط بتن می‌باشد. حباب‌های میکروسکوپی تولیدشده توسط این مواد در سطوح بین آب و سیمان و مصالح سنگی به طور یکنواخت در تمام بتن پخش می‌شوند. این نوع حباب‌های بسیار کوچک با حباب‌های درشت ناشی از تبخیر آب‌های اضافی در بتن و یا تخلخل ناشی از عدم ویبره و جاگیری عناصر مختلف مخلوط متفاوت است و عملکرد آنها در مقابل سیکل‌های یخبندان – ذوب در این دو نوع برعکس یکدیگرند. هوازای G.S.301 با مشخصات الزامی استانداردهای ASTM C260 و BS5075 (بخش دوم) به عنوان افزودنی هوازا مطابقت دارد.
مزایا مواد هوازای بتن
افزایش دوام و مقاومت بتن در برابر تخریب ناشی از یخ‌زدن و ذوب شدن‌های متوالی آب در فصل سرد به‌خصوص در بتن‌های نما (اکسپوز) و در مناطق معتدل و سرد.
کاهش آب‌انداختگی (bleeding) و جداشدن دانه‌ها (Segregation) به‌خصوص در صورت ضعیف‌بودن کیفیت طرح اختلاط و سنگدانه و کمک به عملکرد مواد روان‌کننده.
افزایش کارآیی و سهولت اجرا مخصوصاً در بتن‌های پمپی.
معایب مواد هوازای بتن
توجه داشته باشید که به ازای هر یک درصد افزایش هوا در مخلوط‌های سیمانی تا حدود 5% از مقاومت فشاری کاسته می‌شود. براین اساس لازم است همراه با مواد هوازا از مواد کاهنده‌ی آب جهت جبران کاهش مقاومت و افزایش دانسیته‌ی بتن سخت شده استفاده نمود.
مقدار مصرف
مقدار مصرف مواد هوازا به عوامل مختلف از جمله اندازه بزرگترین دانه و محدوده دانه‌بندی و همچنین نوع سیمان و مواد اضافه شونده‌ی دیگر از جمله روان‌کننده‌ها بستگی دارد. بهترین میزان مصرف از طریق طرح اختلاط‌های آزمایشگاهی با مصالح مصرفی در محل بدست می‌آید.
درشرایط متوسط، مقدار 2/0 % وزن سیمان در مخلوط توصیه‌می‌گردد.
به‌عنوان مثال برای بتن با عیار 300، با اضــافه‌کردن CC 600 از این هوازا در یک متر مکعب مقدار 4 تا 5 درصد هوا در بتن تولید می‌گردد.
اثرات مصرف بیش از حد
مصرف 2 تا 3 برابر بیش از حد عنوان‌شده، باعث افزایش زمان گیرش بتن و کاهش مقاومت فشاری خواهد شد.
سازگاری
کاربرد هوازای G.S.301در مخلوط بتن، با دیگر مواد افزودنی سازگـاری دارد. توصیه می‌شود همانگونه که در استاندارد ACI تاکید شده، مواد افزودنی به صورت مجزا به مخلوط بتن اضافـه گردد. در مورد مواد هوازا بهتر است این ماده همزمان با آب به مخلوط بتن اضافه شود.
عوامل موثر در هوازایی
با افزایش مقدار ماسه، میزان هوازایی افزایش و با افزایش سیمان، مقدار هوازایی کاهش می‌یابد ( با افزایش هر 100 کیلو سیمان در مترمکعب، مقدار هوازایی یک درصد کاهش می‌یابد).
دمای بتن
افزایش دمای بتن باعث کاهش میزان هوازایی می‌گردد. مثلاً با بالارفتن دما از 10 درجه تا 32 درجه سانتیگراد، میزان هوازایی حدوداً نصف می‌شود.
اختلاط و پمپاژ بتن
نوع میکسر و زمان حمل بتن بر درجه هوازایی مؤ‌‌ثر خواهد بود. در خلال حمل و پمپاژ ممکن است مقدار کمی از هوای تولید شده در بتن از بین برود.
تراکم بتن
با بکاربردن روشهای معمول متراکم کردن بتن، هوای تولیدشده از بین نمی‌رود. ولی از ویبره کردن طولانی بتن باید خودداری شود.
بتن‌های با اسلامپ پایین
برای بتن های با اسلامپ کمتر از 25 میلی‌متر میزان مصرف بیشتری از هوازا برای دستیابی به هوازایی مطلوب لازم می‌باشد.
انبارداری و زمان مصرف
دمای نگهداری این ماده بین 5 تا40 درجه سانتیگراد می‌باشد که در این شرایط تا مدت 18 ماه از تاریخ تولید قابل مصرف است.
بسته بندی
مواد هوازای G.S.301 در بشکه های 220 لیتری و ظرف‌های 20 لیتری عرضه می‌گردد.
برای اطلاعات بیشتر در مورد کاربرد و چگونگی اضافه نمودن این ماده به بتن می‌توانید با کارشناسان شرکت گروت سازان ساورد تماس حاصل نمائید.
برروی بسته‌بندی مواد، اطلاعات اجرائی کار نوشته‌شده و کاربران با مطالعه‌ی برچسب ظروف از میزان مصرف و چگونگی کاربرد، همچنین تاریخ مصرف مطلع می‌گردند.