فوم گچ ماده مناسبی برای پرکردن حفرات و فضاهای خالی بین سازه بتنی یا فولادی با زمین طبیعی ، دیواره سنگی، دیواره بتنی قدیمی سازه نگهدارنده قبلی و بطور کلی محل‌هایی که نیاز به یک پرکننده منبسط‌شونده، سبک، ضد آب و دارای مقاومت نسبی خوب در برابر فشارهای وارده از اطراف است می‌باشد.
در حفاری‌های افقی زیر سطحی یا در کوه، فضاهای خالی بزرگی ناشی از افتادن سنگ یا ریزش خاک و سنگریزه بوجود می‌آید این فضاها که در فاصله بین قالب بتنی یا فلزی و دیواره طبیعی است بایستی با تزریق ماده مناسبی پر گردد در بعضی موارد از موادی چون یونولیت استفاده می‌شود که عیوب زیادی از جمله پر نشدن کامل حفرات، ضعیف بودن در مقابل فشار، خطرات اجرای کار برای نیروی انسانی، حساسیت به آتش و شعله‌ور شدن و شسته شدن تدریجی به همراه دارد . در بعضی مناطق شکاف گسل‌ها تا عمق 40 متر ادامه می‌یابد و از این فضا ریزش سنگ و خاک به سمت پایین رخ می‌دهد. در بعضی حفاری‌ها گازهای سمی ناشی از زغال سنگ و نفت از شکاف‌ها و کانال‌ها نشت می‌کنند که این محل‌ها بایستی با ملاتی خمیری، انعطاف‌پذیر و نفوذ‌ناپذیر کاملا سیل شوند.در معادن زیر سطحی فشار زیادی از لایه‌های رویی به سمت پایین آورده می‌شود و بلافاصله بعد از اجرای ساپورت‌ها در هر مرحله باید پشت آن‌ها بک فیل شود با ماده‌ای مقاوم، سبک، قابل اجرا و انبساط‌پذیر در حالت خمیری با کسب مقاومت سریع و در زمان مناسب.
سایر مصالح ساختمانی برای این گونه محل‌ها هم هزینه زیادی دارند و هم کیفیت لازم را بدست نمی دهند.
فوم گچی با وزنی حدود 1.2 گرم بر سانتی‌مکعب می‌تواند جایگزین خوبی در برابر سایر مصالح باشد
در مواردی که فوم بتنی بصورت هوادهی در ملات در بیرون محل اجرا انجام می‌شود و یا چنانچه از مواد پروتئینی در ایجاد فوم استفاده شود این‌گونه بتن‌های اسفنجی ضعیف چه از جنبه مکانیکی و چه خوردگی شیمیایی ناشی ازآب های کربناته مناسب نیستند.
حسن این ماده این است که تشکیل فوم در محل اجرای دوغاب گچ صورت می‌گیرد و حداقل 80% حباب‌ها تثبیت می‌گردند از این گذشته نیاز به تجهیزات مفصل تولید ملات در بیرون تونل وانتقال به محل اجرا که ممکن است فاصله زیادی هم داشته باشد نیست و تولید و اجرا
از طریق یک پمپ شاتکریت ساده صورت می‌گیرد در فوم‌های بر پایه پروتئین مقدار زیادی از فوم تا رسیدن و انتقال به محل کار از بین می‌رود. این‌گونه فوم‌ها بایستی بلافاصله بعد از مخلوط شدن ملات اجرا شوند و حباب‌های باقی مانده باید تا زمان گیرش سیمان پایدار بماند و امکان برداشتن قالب‌ها یا ساپورت‌ها نیست. بعلت وجود مقدار زیادی مواد ارگانیکی در سیمان واکنش هیدراسیون کامل انجام نمی‌شود و فقط خشک می‌شود و ایراد آخر گران بودن عناصر داخل این‌گونه ملات است.